गुलमोहर

आमचाही एक जमाना होता   बालवाडी पासून च स्वतः च शाळेत जावे लागत असे ,  सायकलने/ बस ने  पाठवायची पद्धत नव्हती, मुलं एकटी शाळेत गेल्या स काही बरे वाईट होईल अशी  भीती आमच्या आई वडिलांना कधी वाटलीच नाही.     पास / नापास हेच  आम्हाला  कळत होतं... %  चा   आणि आमचा  संबंध कधीच नव्हता   पुस्तकामध्ये झाडाची  पानं आणि मोरपिस ठेवून  आम्ही हुशार होऊ शकतो,  असा आमचा दृढ विश्वास  होता... ☺️☺️        कापडाच्या पिशवीत आणि नंतर चैन म्हणून पत्र्याच्या पेटीत पुस्तकं आणि वह्या रचण्याचा शिरस्ता हे आमचं एक निर्मितीकौशल्य होतं. 😁        दरवर्षी जेव्हा नव्या इयत्तेचं दप्तर भरायचो त्याआधी, पुस्तकं आणि  वह्यांना कव्हर्स घालणे,  हा आमच्या जीवनातला एक वार्षिक उत्सव  असायचा... 🤗  वर्ष सम्पल्यानंतर पुस्तके विकणे आणि  विकत घेण्यात  आम्हाला काहीही लाज वाटत नसे. 🤪        आई वडिलांना आमचे शिक्षण त्यांच्यावर फारसा बोजाही नव्हते.    ...